Adam we alada. Güýz ýapragy kimin saralyp-solup, Ol örän köp ýatdy keselbent bolup. Sen ony ölýänçä bir soramadyň, Oň bolsa hemişe dilinde adyň. Hemmelerden artyk saňa garaşdy, Kim barsa ýanyna seni soraşdy. Bir gün däl, bir ýyl däl, uzak garaşdy... Emma sen bäş minut wagt tapmadyň, Soramaga eziz dostuň halyny. “Öljek...” diýseler-de, sen tiz gopmadyň Soramaga görgüliň ahwalyny, Her gezekde diýdiň: “Iş köp, wagtym ýok...” Ol görgüli üýtgäniňi bilenok. “Hiç kim bu dünýede işsiz gezenok” Diýip ýatdy pahyr, senden habar ýok; Hiç kim bu dünýäge iki gelenok” Diýip ötdi pahyr ýoluňa garap... Ölenden soň onuň öýüni sorap, Gelmek nämä gerek ýalandan aglap. Sen indi oturda bir aýla seriň, Ol hakda gazete ýazan sözleriň, Entek ol ölmänkä aýdan bolsadyň, Halyny bir sorap gaýdan bolsadyň, Belki, ol ölmezdi, ýaşardy, belki, Adamyň gadryny bilmeli ilki...