Gyzyklyja Hekaýa Obamyzyň ortarasyndan geçýän esasy ýoluň gyrasynda go­ jaman bir tut agajy hellewläp, başlaryny göge diräp ösüp otyr­ dy. Onuň haçan we kim tarapyn­ dan ekilendigini bilýän adam ýok­ dy. Obanyň iň bir ýaşuly, goja aksak­ gallaryndan sorasaňam, olar “Bi­ zem şu tuduň kölegesinde kän oýnapdyk” diýişýärdiler. Bir gün ir säher şol tuda seredip durşuma oýa batanymy duýman galypdyryn... Ynha, indi, gör, näçe ýyllar bäri bu goja tut adamlaryň hyzmatyn­ da. Obada onuň goýry kölegesi­ niň hözirini görmedik adam bar­ dyr öýdemok. Oba aksakgallary onuň saýasynda oturyp, düzzim­ dir küşt oýnasalar, çagalar uzak gününi onuň saýasynda bökjekle­ şip geçirýärler. Tomus aýlary ýaz­ laga çykan adamlaryň, gaýdyşyn bu tuduň kölegesinde säginmän geçýäni ýok diýen ýaly. Gojaman tut özünden hemaýat is­ läp gelýän adamlara ýagşy-ýa­ man, oglan-uşak… diýmän güler ýüz bilen saýasyny eçilip otyr. Ag­ raslyk bilen başlaryny egip, öz sa­ paly gujagyna ötegçileri mäkäm basyp, tämiz arassa howasyny, salkyn saýasyny olara bagyş ed­ ýär... Oýa batyp oturyşyma birden aga­ myň sesi geldi: - Ahmet, ýör, inim! Agaç ekmäge gideli. Wagtam birçene baran ýa­ ly. Tizräk öýe-de dolanmaly bor. Şol gün agam ikimiz uzyn günläp agaç ekdik. Şol gün ömrümde ýatdan çykmajak günleriň biri bol­ dy...