Esasen başlık her şeyi söylüyor. Eğer “onlar” kim diye merak edersen işin ilginç olan kısım bu olur. Bu senin ailen ya da oda arkadaşın ya da her neyse o olabilir. Böyle bir şeyi daha önce hiç duymadım bu nedenle ne yapabileceği konusunda hiçbir fikrim yok. Tabi ki uyumak dışında… Onları gerçekten sakin tutan tek şey buymuş gibi görünüyor. Neden bahsettiğimi biraz daha detaylı olarak anlatmama izin verin.

Bu durum geçen 3 gecedir devam ediyor. Ailemin gerçekte bana şaka yaptığını sandığım için ilk gece çok fazla düşünmedim. Eşim tarafından saldırıya uğradığım geçen geceye kadar…

İlk gece karım Kelsey ile ikiz oğullarım Eric ve Erin için oldukça erken bir saatti. Hepimiz saat 9’a kadar soğukta kaldık. Gelecek olan kışa hazırlık için odunları parçalara ayırarak oldukça uzun bir gece geçirdik. O gece uyandığımda evde garip bir sessizlik vardı. Sanki herkes gitmiş ve ben evde tek başıma kalmışım gibi. Telefonumu elime aldım ve saate baktım, 1:09’du. Karımın uyuyup uyumadığını kontrol etmek için kafamı çevirdim ve yatağın boş olduğunu gördüm. Yerimden kalktım ve etrafa bakındım. Açık bıraktığımız, oğlanların odasından gelen hol ışığı hariç evin içi kapkaranlıktı ve yatak odam açık bırakıldığı için loş ışıkta koridor boyu 3 tane gölge görebildim.

“Kelsey?” sersemce seslendim.

Bu 3 gölgenin birden konuşmam ile birlikte korkmuş gibi kıpırdandığını gördüm.

“Kels!”. Biraz daha yüksek sesle seslendim.

Bu sefer omurgamdan aşağı bir ürperti geçti çünkü gölgelerin üçü birden benim yönüme doğru baktı. Bu da neydi böyle? Battaniyeyi üzerimden fırlatırken kendi kendime fısıldadım çünkü araştırma yapmak için doğrulmalıydım. Mide boşluğumda artan tedirginlik hissi ile kapıya doğru dikkatlice yürüdüm. Kapıya vardığımda etrafı gözetledim ve gördüğüm şeyden tüylerim ürperdi. Kelsey ve çocuklar heykel gibi oğlanların odalarının önünde hareketsizce ayakta dikiliyorlardı. Fakat doğrudan bana bakmak için boyunlarını zorladılar. Hepsi yüzünde kocaman ve rahatsız edici bir gülümseme ile bakmayı sürdürdüler.