Könül ne gezersin seyran yeriňdä? Alämdä her şeyin var olmayınca Olura olmaza dost deyüp gezmä Bir ähdiňä bütün yar olmayýnca! Yürü sufi,yürü yolundan azma Elin qeybetine quyular qazma Yorulma,bihude boşuna gezmä! Yanında mürşüdün var olmayýnca! Qalxdı,havalandı könlümün quşu Qavka qeybät etmek kötünün işi Ustadın tanımaz bunda er kişi Onun kim,ustadı er olmayınca Şah Xätayim,edim bu sirri bäyaň Kamil midir,cahil sözüňä uyan? Bir başdan ağlamak ömredir ziyan İki başdan mühüb yar olmayınca! Könül,seyranda gezerken Şah geldi,qondu saraya Haqqa niyaz eyler iken Bir engel düşdü araya Haqqın qapısıňdan girdim Kendi vücudumu gördim Märifät qazanıň qurdum Eşqi qaynadan küreye Mähäbbät xaslar xasıymış Etmeyen Haqqın nesiymiş? Sevgi Allah sevgisiymiş Erenler ne der buraya Xätayim,der ixtiyarsız Neyleyim dünyanı yarsýz Oldır alemden xäbersiz Duz dökmek ister yaraya! Bu gün almaz oldum ele men sazım Erşä diräk-diräk çıxar avazım Dört şey vardır bir qarındaşa lazım Bir elim,bir kelam,bir nefes,bir saz! Gözäl elim çıxsa çıxsa salınsa Bädir aylar kimi doğsa dolunsa Dört şey vardır bir qarındaşa lazım Bir xeyir,bir şär,bir ibadät,bir niyaz! Cahil olan söyler sözünü bilmez! Meydana girende özünü bilmez Dört şey vardır cennet yüziňi bilmez Bir münkir,müxennet,bir yezit,qanmaz! Aytır Şah Xatayim:Sen gülün neder? Gözäl dünyasını terk eder geder Dört şey vardır ilden ile dövr edär Bir aydır,bir gündür,bir qışdır,bir yaz!