bir gün bir ildeşimiz stanbulda metroda gidyen wagty, bir ayal kişi birinin üstüne gygyryp başlayypdyr. başgalara zyyan bermeklik, biedeplik birden hemmenin ünsüni özüne çekdi,- diyip döwam edyer ol; ol erkek kişi teze münen bolmaly. biraz dykylyşykdy... ‘’men bagyşlarsynyz diydime; men bilgeşleyin etmedim ahyr,’’ diydi erkek kişi. yöne ayal kişi köşeşmen döwam etdi. sonra erkek kişi-de jogap bermege başlady. ‘’sen newrologiya gitmeli,’’ diydi ayal kişi. ‘’sen bolsa psihiatora görünmeli,’’ diydi erkek kişi. şuna menzeşlikde, bu galmagal bir-iki del, on minutlar döwam etdi. ikisi-de ulakan adamlardy. juda gelşiksiz boldy. beyle zatlar durmuşda bolup duryar. yeterli derejede sabyr-takatly, düşünjeli, agras bolmasan, şona menzeş oyunlara girip gidip, at-abrayyny döküp ile masgara bolup bilersin. neme bolsa bolsun aklyny yitirmeli del, dürüstliginden yüz öwürmeli del. bir gün on inisi başlangyç synf okuw yyllaryndan şeyle anladypdyr; -synfymyzda iki okuwçynyn arasynda uruş çykanda bizin mugallymymyz birinjisinden; ‘’neme boldy?’’ diyip soran wagty. ol; ‘’men hiçzat etmedim. ol başlady birinji...’’ diyip özüni aklap başlayardy. ikinjisinden; ‘’dogrumy?’’ diyip soranda; ‘’yok, mugallym, onun özi birinji başlady...’’ diyip, olam özüçe, başgaça anladyardy wakany. şonda mugallymymyz; ‘’seredin, bir el,’’ diyip sag elini, son ‘’ynha-da ikinji elim,’’ diyip ellerini görkezyerdi. sonra iki elini bir-birine urup ikisini-de jezalandyryardy.