Tebigata gyşyň demi ýaýrady,
Ýodalarda buzlar döndi düşege.
Mähribanym, ýene senden jaň geldi:
“Balam, sowuk. Ýyljak geýin, üşeme!”

Ýok, eje jan, tenim sowuk duýanok,
Egnimde palto bar, elimde ellik,
Aýagymda ýüň jorabym, ädigim.
Häzir-ä üst-başym gülala-güllük.

Ýöne, eje, kalbym üşeýär juda,
Gagşaýar, gatadyp barýar ýüregmi.
Hut häzir men muny diýmän bilemok,
Öt günämi agyrdaýsam ýüregňi.

Göni gursagymy nyşan edinýär
Töwerekde otly sözleň tikeni.
Indi magat göz ýetirdim:
Ogluňa,
käbäm, diňe sen düşünjek ekeniň.

Gargalar başyma hekem boldy-da,
Gonup bilmän, gökde durnam jyklaýar.
Ýaşlykmy, ýatlykmy, garaz, bir zad-a
Kalbymy dyngysyz dyrnaçaklaýar.

Men ýene kän zady öwrendim bärde,
Duşman däl tumşugňa kakan her kişi,
Dost bolmaýar her ýüzüňe gülenden,
Eje, ogluň iň aýylganç etmişi:
Maňa ynananlaň köýdi tamasy,
Ynandym ynama deger-degmeze.
(Aslynda, hemmämiz şeýle,
Pyçagy
görýäs direlende kekirdegmize.)

Tebigata gyşyň demi ýaýrady,
Ýodalarda buzlar döndi düşege.
Arkaýyn bol, alada-da etme sen,
Eje, ogluň ýyly geýnen — üşemez.

* * *

Irden tanyş ýollar bilen barýaryn,
Köçeler eýýämden gohly, şowhunly.
Şadyýan çagalaň gyk-bak seslerin
eşidip, göwnüm ýene saňa owsundy.

Ýadymda, gumaksy ýollardan ýöräp,
Mekdebime giderdik biz bileje.
Şol gumaksy ýollar, çaňly köçeler
Aýna deý ýollardan mähremdi, eje.

Indi uzaklarda üşeýär käte,
Seniň berk gysymlan şol çaga elleň.
Seň maňa bagş eden mähriň ýerini
Tutup biljek mähir görmedim delden.

Dostlarmy küýsämde goşga ýüzlendim,
Aýdym aýtdym ýaksa söýgimiň derdi.
Ýöne seni juda göresim gelse,
Ne goşgy, ne aýdym hemaýat berdi.

Ýyllar geçdigiçe anyk bilýärin,
Bu duýgy ömrüme ýakymyn seçer.
Bu günem ýüregim saňa owsundy,
Alysda meň üçin nan ýapýan ejem!

2015ý.

Sapa HOMMADOW