KÖR SÖÝGI (Ogulsenem Taňňyýewa) #6
Enkaň haýyşy boýunça...

Tebigatyň döreden jandarlaryna onuň ägirt hem gudratly kanunyndan gaçyp gutulma ýok. Tebigatyň baky üýtgewsiz kanunyny hiç kim, hiç bir zat üýtgedibem bilenok. Onuň öňünde hemmeler ejiz!

Ikinji bölüm

Јdimlerini näçe çalt urýan-da bolsa, Sadap üçin ýol önmeýän ýalydy. Gün heniz ir bolsa-da, howa yssydy. Petişdi. «Bu günem ýanjak öýdýän» diýip, Sadap maňlaýyndan syrygýan burçak-burçak deri zol-zol sylyp barşyna içinden pikir öwürýärdi. Obaçylygyň deňindäki kartalaryň gabadyna ýetende, onuň öňünden gaýynatasy Gurban aga çykdy. Ol ot getirýärdi. At ýaly daýaw mele eşegine mas ýüklän ganarynyň bir çetinden tutup, özi pyýada gelýärdi. Eşegiň yzyna Maksatjygy mündüripdir. Maksatjyk labyryny otly ganara berip, eşegiň ýüpünden tutup otyrdy. Käte hem eşegiň «hyh»-yny ýetirýärdi.

Gurban aganyň ýüzi gamaşykdy. Maksatjygyň hem keşbi ýadawdy. Ganar otdan dykylyp doldurylanlygy sebäpli, Maksatjygyň kellesi zordan görünýärdi. Şeýle-de bolsa, ol öz gabatlaryndan gelýän ejesini gördi.

—Ata! Ejem gelýä!—diýip, ýiti çaga sesi bilen gygyrdy.

Onuň Sadaby görüp, begenip gygyrýanyny-da ýa-da tötänleýin duşuşyga allaniçigsi bolup gygyrýanynam aňyp bolmady. Sebäbi çaganyň ýüzünde ne begenç alamatyndan, ne-de ýylgyryşdan nyşan bardy. Barha howry güýçlenýän Günüň ýiti tyglarynyň şöhlesiniň gözlerini gamaşdyrýanyndanmy, ýadawlykdanmy, garaz, ol gaşlaryny çytyp, gözlerini süzgekledip, eşegiň loňkuldysyna görä yranyp barýardy.

Ogly bilen gaýynatasynyň öz öňünden çykmasyna Sadabyň ýüregi jigläp gitdi. Maksadyň çirkin sesi kalbyny lerzan aldyrdy. Özem häzir onuň özüniň bu adamlary taşlap gaýdany üçin, olardan aýry ýaşaýanlygy üçin birjigem ýüregi gyýlanokdy. Gaýtam häzir olaryň öňünden çykmasy Sadaba ýokuş degdi. Basymjak olardan ara açasy geldi. Şeýle-de bolsa, Gurban aganyň deňinden başyny aşak salagada, görmedik kişi bolup geçibermäge ynsaby çatmady. Kürtdürip, gaýynatasyna tarap nazar aýlady. Ýaşmagyny has bekledi.

—Manlykmy, gelin, man-sag gezip ýörmüň!—diýip, Gurban aga eşegiň üstündäki ganary gaçyrmajak bolup, eşek bilen deň ylgaşlap barşyna gelnine gep goşdy.

Şeý diýibem, ol kürtdürjek ýalam etdi. Ýöne, nämüçindir, bat saklatmady-da, geçip gidiberdi. Eger gaýynatasy saklaýan bolsa, Sadap Maksada pyşyrdap, özüniň şäher doktoryna barýandygyny, ýüreginiň agyrýandygyny aýtjakdy.

Sadaba serede-serede Maksatjygyň boýny burlup gitdi. Ol käte öňe bakyp, eşegiň «hyh»-yny ýetirýärdi-de, ýene gaňrylyp, Sadaba tarap seredýärdi.

Olar özlerinden arany açdygysaýy Sadabyň ýüki ýeňledi. Ýüregi düşüşdi. Hatda «Nirä, näme üçin baramda näme! Saňa hasabat bermäge borçlumyşymmy men!» diýip, öz ýanyndan gaýynatasyna igendem.

Ol uly ýola çykyp, taksä el galdyrdy. Sadylla bolup kän garaşmaly boldy. Taksileriň biri saklanyp, ony mündürdi.

Eňil maşyn, hamala, Sadabyň arzuwly budka sary telwas edip, böküp duran ýüregini bilýän dek, ganat baglap uçaýjak bolýardy. Ýel bolup süýnüp barýardy. Maşynyň badyndan döreýän şemala Sadabyň zülpleri ýüzüni birgeňsi sypap-sypap goýberýärdi. Sadap töweregi synlap, arzuw kölüne batyp barşyna zülplerini ýüzünden zol aýyrýardy.

Goňşy kolhozyň ekin meýdanlary görnüp ugrady. Onda-munda kolhozçy gyz-gelinler görünýärdi. Kartalaryň töwereginde Bähbidiň uly maşyny-ha göze ilenokdy. Bu bolşa Sadabyň ýüregi höpläp, böküp gitdi. «Ol budkanyň ýanyndadyr, maňa garaşýandyr» diýip, buýsanç hem tolgunmak bilen pikir öwürdi.

Taksi ony göz açyp-ýumasy salymyň içinde arzuwly budkanyň ýanyna eltdi. Sadap elýaglygynyň burçuna düwen pulundan taksiçiniň ýetdik paýyny tölänsoň, seýkin basyp, sallanjyrap, maşyndan düşdi. Ýüzüni ýerden galdyrmaga utandy. Hamala, töwerek-daşdaky adamlaryň ählisiniň özünden habary bar ýaly, hemmeler özüni gözleri bilen iýip barýan ýaly duýuldy. Birbada synlanýan täze gelin mysaly, gabagynam galdyryp bilmedi. Budkanyň düýbüne dykylyp baransoň, biraz durup, özüni dürsedi. Ilki edil ýanyndakylaryň köwşüne tiňkesini dikdi, soň gabaklaryny galdyryp, olaryň üst-başyny synlan boldy. Asyl, görüp otursa, hiç kimiň onuň bilen işem ýok bolsa näme! Her kim öz işi-aladasy bilen ber-başagaýdy. Asyl, Sadaba tarap seredýänem ýokdy. Seredýänem käte bir bimany nazar aýlap ötüp durdy. Şundan soň Sadap hem özüni gowy dürsedi-de, gözlerini çar töwerege gezdirdi. Tanyşja uly maşyny gözledi. Ýöne Bähbidiň tanyş maşyny görnenokdy. «Alla janlarym, ýa-da ol meni oýnaýdymyka?!» diýip, Sadap howsala düşüp oýlandy. Ýüregi gysdy. Ýöne, her näme-de bolsa, biraz garaşmagy makul tapdy. Onuň üçin häzir başga halat at salýan wagt geçmeýän ýalydy. Ötüp-geçýänlerden zol sagat soraýardy. Ýöne hernäçe garaşdymmykam diýse-de, ýaňy birki minut geçen bolýardy.

Şeýdip ol kän durdy. Öz obadaşlarynyň biriniň gabat geläýmeginiň mümkinligindenem çekinýärdi. Bu barada pikir öwrende, ol keýpsiz halda gadam urup, ýüzüni oba tarap öwürdi. Maşyna-da münmän, mytdyldap ugrady.

Uly ýoluň gyrasy bilen ýöräp, ep-esli ara geçensoň, onuň yzyndan ak «Wolga» maşyny ýetdi. «Wolga» Sadabyň öňüne geçip, badyny saklady.

«Şumat bu haýranyňky näme diýsene!» diýip, maşynyň hut öz ýoluna böwet bolup durmasyna gahary gelen Sadap onuň daşyndan öwrüm edip geçmek üçin ýoluň ortararagyna süýşdi. Onýança-da ak «Wolgadan» düşen Bähbit uly dişleriniň baryny birden görkezäýjek bolup, Sadabyň çat maňlaýynda dikildi. Duýdansyz duşuşyga Sadap allaniçigsi bolup gitdi. «Hih» edip içini çekdi-de, aljyramakdan ýaşmagyna ýapyşdy. Endigi boýunça ýaşmagyny bek sarady. Soňam uýaljyrap ýere bakdy.

—Bütinleý gitdigiň bolaýdymyka diýip, gara janym galmady. Hernä maňlaýymda seni ýene görmek bar eken—diýip, Bähbit aýaklarynyň üstüne gezekmejine agramyny atyp durşuna turuwbaşdan Sadabyň uguny ýekeläp ugrady. —Hälem aýlanyp gitdim suw budkaň ýanyndan.

—Menem-ä kän garaşdym!—diýip, Sadap pyşyrdap diýen ýaly gepledi.

—Onda sen men gidenimden gelensiň-dä—diýip, Bähbidem ýeň bermedi. Ýene Sadabyň gulagyna ýarar ýaly gep tapdy.—Häli men iş maşynym bilen gelip gitdim. Ýüregim, birhili, seň geljegiňi duýdy, Sadap, walla, ynanaý. Onsoň seni uly maşyna mündürip ýörmäýin diýdim-de, öe gidip geldim...

—Bu maşyn seň özüňkimi?—diýip, Sadap içki begençden ýaňa tolgunyp gepledi.

Bähbit hondanbärisiredi:

—Dagy näme! Heý, ilden diläbem bir maşyn münülermi!—Şundan soň Bähbit Sadabyň arkasyndan çalaja itdi.—Hany, ýör, uly ýolda beýdişip durmaly, maşyna mün.

Ol Sadaba maşynyň öň gapysyny açyp berdi:

—Geç, öňkiň ýaly ýanjagazymda otur!

Sadap özüne hormat edilmegini duýmagyň buýsanjaňlygy bilen Bähbidiň mürähedinden ýüz öwürmedi. «Wolganyň» öňünde joňkardy. Sadaby mündürensoň, Bähbir ruluň başyna geçip, maşyny otlady.

—Gideliň bäri ýeke salym hem ýadymdan çykaňok—diýip, Bähbit Sadabyň uguny ýekelemegi dowam etdi.—Gijeler gözlerime çiş kakylyp çykýar.

Bu sözler Sadabyň gulagyna diýseň hoş ýakýardy. Ol häzir özüne şeýle hoşamaýlyk edilmegini tüýs küýsäp durdy. Ol Bähbit ýene nähili sözler diýse-de, diňlemäge taýýardy. Biwagt ýolugan söýgi guduzlan it kimin onuň kalbyny aldym-berdime salyp barýardy.

Bähbit şäheri ýakalap oturan ilkinji köçesinden girip ugranda, Sadap tisginip gitdi.

—Hih! Sen meni nirä alyp barýaň?—diýip, Bähbidiň ýüzüne çiňerildi.

Bähbit dişlerini syrtardyp ýylgyryp barşyna gysga jogap berdi:

—Öe!

—Hih! Men-ä öýüňize gitjekgä!—diýip, Sadap ary çakana dönüp jyňňyldady.—Sakla maşyny, aý oglan!

Ol sözüni soňlamanka, maşyn gök derwezesiniň gapylary iki ýana serpilip, giň açylyp goýlan howla girip togtady. Howludaky agaç sekiniň üstüne türkmen el halysy ýazylgy durdy. «Baý öýdýän, daşaryk, aýak aşagyna el haly ýazylypdyr» diýip, Sadap dessine pikir öwürdi.

Haly ýazylan sekiniň üstünde saçlary duw-ak, boýunyň uzynlygy oturyşyndanam mese-mälim bildirip duran, ýetmiş ýaşlar töweregindäki kempir çaý içip otyrdy. Ol ortadaky gök gülli kleýonkanyň üstüne goýlan dürli-dümen zatlaryň üstüne käte bir elini salgap, siňek kowýardy. Kempiriň gapdalynda bäş-alty ýaşlyja oglanjyk, iki sany hem on iki-on üç ýaşlaryndaky gyzjagaz otyrdy. Çagalaryň Bähbidiňkidigini soraman biläýmelidi. Olar agyn kakasyna çalym edip durdy... Kempire meňzäp duran garaýagyz, süýri ýüzli garrygyzmy-gelinmi, bir aýal maşgala bolsa, agaç sekiden daşrakda durup, arkasyna çöşläp taşlan öl saçlaryny daraýardy. «Başyny ýuwupdyr öýdýän» diýip, Sadap ýene içini gepletdi. «Ejesine meňzäp dur welin, Bähbidiň jigisi ýa-da dogany ýaly».

Zenanyň ýüz-keşbi Bähbitden birneme gartaňsy görünýärdi. Şeýle bolansoň, Sadap: «Dogany bolsa gerek» diýip, içinden gaýtalady.

Oba ýeri bolsa-da, howluda barmak basara gumly ýer ýokdy. Bütin howly asfaltlangydy. Gyralarda dürli-dümen güller açylyşyp durdy. Jaýlar köşk ýalydy. Gapylary, aýnalary haşamlydy. Dürli suratlar çekilip bezelipdi. Sadap maşynda oturan ýerinden bu zatlara gaty çalasyn göz aýlap çykdy.

Maşyn badyny saklansoňam, oturanlar sarsmady hem. Zenan hem Sadaba misli ary bar ýaly, gözlerini mölerdip, syn salyp durşuna saçyny daramagyny dowam etdi.

Bähbit düşüp, maşynyň gapysyny açyp berip, Sadaba düşmäge hemaýat etdi.

Sadap maşyndan düşüp, kempire hem-de saçyny darap duran zenana tarap başyny çalaja atyp salam berdi. Ýöne kempirdenem, zenandanam ses çykmady. Bu boluş Sadabyň üstünden gaýnag suw guýlan ýaly etdi. Hyrra yzyna öwrülägede, bu ýerden ökjäni göteräesi geldi. Ýöne häzir Bähbide bolan söýgi onuň aýagyna duşak bolýardy. Ol häzir bu söýgüden ara açyp, hiç ýerik butnap biljek däldi. Onuň üçin häzir Bähbitsiz ýerde ýaşaýyş ýokdy.

Bähbit Sadabyň ýagyrnysyndan çalaja itip, kaşaň jaýyň gapysyna eltdi. Birgeňsi nagyşlanan gapyny açyp, ony içerik saldy. Sadaby içerik salansoň, özi işikden kellesini çykaryp, howla gygyrdy:

—Pälwan han, oglum, maşyny süpürip goýber!

—Süpürmez şol-a!—diýip, ýiti çirkin ses çykdy.—Münýänleriň özi süpüräýsin! Näme, gören tulaňy mündürip, maşyny guma bulap gelýäň-de, ýumruk ýaly çagany hyzmatkär edinäýýäň! Guluň barmy bi ýerde seň!

«Gygyrýan dogany ýaly» diýip, sesiň dogumly çykyşyndan çen tutup, Sadap pikir öwürdi. Özüniň keýpi gaçdy. «Bähbit menden başga aýal maşgalany mündüräýýämikä maşynyna?» diýip, alada galyp oýlandy.

Bähbit hapa sögündi:

—Lal bol, seň bir doganyňy... Özüňem çaý getir, garnyňy silkerin ýogsam!

«Waý-eý, bular-a bir biedep ýer oguşýa» diýip, Sadap howsala düşüp içini gepletdi. «Myhmanyň ýanynda-da bir sögüşiler oguşýa!».

Bähbit gapyny şarkyldadyp ýapdy-da, düşege geçdi. Özi bir gyrada çökensoň, Sadaba ýüzlendi:

—Geç, otur, Sadap.

Sadap oturjagynam bilmedi, yzyna çykjagynam. Aljyrady durdy. Gykylyklaýan zenanyň «gören tulany mündürip» diýen sözlerem häzir ony aldym-berdime salýardy. Gabanjaňlyk duýgusy ýürege agram berdi.

—Seniň menden başga-da tanyş aýalyň barmydy?—diýip, Sadap duran ýerinde öýkeli pyşyrdady.

Bähbit elini silkip goýberdi:

—Јý, sen olara üns berme, Sadap. Ejem-ä bir garry, indi onuň sakyrdamakdan başga pişesi ýok. Diýer otyr... Ýaňky gygyrýanam aýal doganym. Ol adamsyndan aýrylyşyp geldi. On ýyl boldy. Çagasy bolanok. Üstesine-de, garaguşagyryly. Birden gykylyklabermesi bar... Onuň hemme diýen zadyna ynanyp ýörme. Gahary gelen çagy ol agzyna gelenini diýýändir!

Bu sözler Sadabyň ýüregini birneme düşüşdirdi. Özüni ele aldy. Şeýle-de bolsa, ol düşege geçmedi.

—Çaý diýip azar etme, Bähbit, öe gaýdaýyn men! Ejemiňem gözi ýoldadyr!—diýip, Sadap oturmazlygy küýüne düwüp gepledi. Özem barha ýüregi gysdy. Jaýyň içi poldan pataloga çenli türkmen el halysydy. Özem otag diýseň arassady. Üfläre çöp ýokdy. Goňur reňkli daşary ýurt garnitury otaga has-da bezeg berýärdi. Serwantlaryň içi jäjem gap-gaçlardan doludy. Јpişgeleriň tutusy lowurdap durdy:

—Şu zatlaryň bary seňki bolar!—diýip, Bähbit içerä syn salyp duran Sadabyň öz baýlygyna imrinýänini bilip seslendi.

Şol wagt hem gapyny şakyrdadyp açyp, Bähbidiň dul aýal dogany içerik girdi. Ol henizem ýygnalmadyk saçlaryny selkildedip, sowuk nazarlaryny Sadaba gönükdirdi. Sag eliniň süem barmagyny çommaldyp, howa kesdi:

—Şu zatlaryň hiç birinem biz kesekä elledýän däldiris! Gelnejem pahyryňky bular!—diýip, elini içerik aýlady-da, çirkin gygyryp, yzyna çykyp gitdi.—Bilip goý şony!

—Enew!—Bähbit hyrçyny dişläp ýerinden galdy.—Adam barka, zat diýmäýin diýýän welin, bular masgara etjek meni! Häzir men onuň gowuja eýini ýetireýin!

Bir gohuň goparyndan heder edip, Sadap Bähbidiň ellerine ýapyşdy:

—Gitme, Bähbit, haýyş edýän! Naçar bilen deň bolma, üstesine-de, ol keselbent bolsa!

Bähbit daşaryk çykmasa-da, çykmady welin, keýpi bütinleý bozuldy.

—Bular meniň öýlenjegime garşy, şoň üçin edýärler bu oýunlaryny—diýip, ol tukat seslendi.—Ýöne gowuja eýlerini ýetirsem, seslerinem çykarmazlar-la.

—Olar garşy bolsa, hiç wagtam bize gün bermezler—diýip, Sadabam aladaly pyşyrdady. —Men-ä gorkýan, Bähbit, bu öe gelmäge! Ýa-ha bulardan başga ýerde ýaşaly, ýa-da sen başga birine öýlenäý!

—Onda meni öldürip git!—diýip, Bähbit şumjardy-da, Sadabyň öňünde dyza çökdi. Birdenem hasanaklap galyp, ony bagryna basdy.—Başga hiç kim gelmez şu öe! Seni men öň ne günlük bilen tapdym! Başga ýere-de gitmeris! Bu meniň öz öýüm. Öz ellerim bilen diklän öýüm. Munuň içindäki zatlaram meniň öz daban azabym. Ýaňkyny diňleme diýip aýtdym-a men saňa. Sag däl ol. Näme, onuň betbagt, däliligine men günäkärmi näme!

Bähbidiň ýyly deminden, nalamalaryndan Sadabyň huşy başyndan uçdy. Ol eýýäm ähli öýke-kinäni, gorky-ürkini unudyp, ýene söýgi bilen joşup başlady.

—Sen arkaýyn bol, olar saňa gaýdyp seslerini çykarmazlar. Sen düşege geçip, biraz otur. Men olar bilen mazalyja gürleşeýin!

Sadap ýene nämedir bir zatlar diýmek isledi. Ýöne ol agzyny açyp ýetişmänkä, Bähbit atylyp daşaryk çykdy. Gapyny şarkyldadyp ýapdy.

—Haý, berekella, Pälwan oglum!—diýen sesi geldi.—Süpürýäňmi maşyny! Men saňa bir gowy oýnawaç getirip bermesem bolmaz-ow!

—Näçe gezek getirjek diýip, getireňogam!—diýip, çagajygyňam sesi geldi.—Her gezek aldap ýörsüň!

—Indi aldaman, oglum!

Sadap düşege geçmedi. Duran ýerinde daşaryk gulak asdy. Ilki hümür-sümür eşidildi. Soňam birden agy sesleri gelip ugrady.

—Waý-eý, gelneje jan-eý, indi yzyňa bigäneler eýe boljag-eý...—diýip, Enew gygyrýardy.

—Eziz gelnim-eý... Biwagt çag gitdiň-eý... Seň ýeriňe geljek indi çagalaryň üçin seň ýeriňi tutarme-ý...—diýip, kempiriňem sesi gelip ugrady. «Eje-de-eje» bolşup, gyzjagazlaram ses goşýardy.

Daşardaky agylar Sadabyň myrryhyny tutdurdy. «Bular düzüw adamlar-a bolmaly däl. Düzüw adamlar ýadyň ýanynda beýdişip, masgara bolşup durmazlar» diýip, ol bu ahwalatdan özüçe many çykardy. Birdenem: «Ýa öňki gelinleri şeýle gowumydyka?» diýip pikir öwürdi. Bähbide gelse, özüniňem ondanam gowy, mylakatly bolup, maşgaladakylaryň barynyň göwnüni tapjakdygyna söz berdi.

—Sem boluň! Baryňy gyraryn!—diýip, Bähbit gygyrdy.

Agylara suw sepilen ýaly boldy. Soň goh başlandy.

—Јrli aýaly alsaň, utularsyň, oglum!—diýip, kempir jammyldady.—Hudaý saklasyn, ilde-günde her hili zat eşidilip dur. Јrinden aýrylyşýan indiki aýallar käwagt öňki äri bilenem duşuşyberýämişler! Beýle öýlenmän oňmajak bolsaň, adamsy ýogalany al! Aýrylyşan gerekgä bize!

—Düzüw bolsa, iki çagasyny, ärini taşlap gaýdarmy ol!—diýip, Enew gygyrdy.—Öz balalaryna mähir bermedik heleý seň çagalaryňy sygdyrmy bi öe! Derrew detdoma tabşyrtdyrar saňa!—Şeý diýip, Enew sözüniň soňuny ýene aga ýazdyrdy.—Eziz jigilerim-eý... Siziň başyňyzda ne külpetler barkan-eý...

—Sem boluň!—diýip, Bähbit ýene gygyrdy.—Janyňyz çykýanam bolsa, men öýlenjek şoňa!

«O şermendeleriň Bähbit görgüliniň başyna salaýýan oýunlaryny!» diýip, Sadap indi Bähbide ýüregi awap oýlandy. «Ýa, dogrudanam, olar menden gorkýarmykalar?!».

Onýança Bähbit gelip girdi. Ol zoraýakdan ýylgyran bolýardy. Özem gara dere batypdy.

—Bary gül ýaly boldy!—diýip, ol elýaglygy bilen maňlaý derini sylyp durşuna gepledi.—Ejem size gudaçylyga barar!

Sadap: «Gül bolan zad-a ýok häzir, Bähbit, näme üçin ýalan sözleýäň?» diýmek isledi. Ýöne sesini çykarmady. Boljak zatlara garaşmagy makul bildi.

Sadap Bähbit bilen daşaryk çykanda, ýene öňki ýagdaý dowam edýärdi. Maşynyň tot-tozany süpürilipdir. Oglanjyk eýýäm enesiniň ýanynda otyrdy. Gyzjagazlaram ýerindedi. Ýöne kleýonka, saçak ýygnalypdyr. Käse-çäýnekler durdy. Enew bolsa arkasynda seçelenen saçlaryny indi barmaklary bilen daraýardy. Hamala, hut ýap-ýaňky galmagal-gohy edenler bular däl ýalydy. Hemmesi seslerini çykarman, lal-jim bolup oturyşlaryna, ýene Sadaba syn salýardylar. Sadap, her näme-de bolsa, olar bilen deň bolup durman, hoşlaşyp, baş atdy. Ýöne ýene özüne hiç hili jogap almady.

Bähbit oňa ýene maşynyň öňdäki gapysyny açyp berdi. Şol wagt Enew Bähbidiň bolşuna sesini çykarman, dodagyny çöwrüp goýberdi. Onuň bu bolşuna Sadabyň gözi düşdi. Ýöne kän üns bermedi. Maşyna özüni atdy. Bähbidem rula geçip, maşyny otlady.

Maşyn howludan yzlaýyn çykdy. Olar çykyp barýarka, Enew ylgaşlap, bir ýerden orak tapyp geldi-de, maşynyň yzyny kesmäge başlady.

—Hudaýym, şo heleýiň yzy kesilsin! Indi bir dolanmawersin şu öe!—diýibem gygyryp aýtdy.

—Häý, däli haýran!—diýip, Bähbit başyny ýaýkap hüňürdedi.—Dünede dul saklamak ýaly kyn zat ýok eken-aý! Birine gidenogam-aý bi!

Sadap bolsa bu gezek Enewiň bolşuna üýtgemedem. Onuň töwerekdäki adamlardan düýpgöter üýtgeşik mahluklygyny duýdy. Bu täsin häsiýetli adamlara gülküsi tutup ýylgyrdy. «Her hili zat bar-ow dünede!» diýip içini gepletdi.

Bähbit Sadaby obalarynyň gyrasyna eltip düşürip gaýtdy.

—Eger bolmasy iş ýüze çyksa, duşuşyk öňki ýerdir—diýip, ol Sadaba tabşyrdy.

Sadap maşyndan düşüp, ädimlerini çaltlandyrdy. Bähbit hem uly asfalt ýola tarap öwrülip gitdi.
Dowamy bar.