Öz-özünden dilim süýjäp gidipdir,
Ähli gowy sözler seniñ shanyña.
Her gezek bir bahanajyk tapylyp,
Geçdim ýetip bilmän seniñ ýanyña.

Ykbaldyrda nesibämden göreýin,
Seni söýüp sogaplarmy ýuwdurdum.
Bir syrly göçümde müñ jeza berip,
Duýgylarmyñ erksizdigni duýdurdyñ.

Men seni bimaza etmerin indi,
Oñaýsyz duýmarsyñ senem özüñi.
Aýdan sözlerimi pozgun añyñdan,
Gursagyñda galdyrma meñ yzymy.

Sensizlik kyn düsher men ony bilýän,
Mensizlik üýtgetmez seniñ dünýäñi.
Suratlaryñ barka göwnüm garramaz,
Durmush edil bolmasada gül ýaly.