hezreti ebu bekir (r.a.) dünýesini çalşanyndan soň, onuň ýerine halyflyga hezreti omar (r.a) geçýär. hezreti omar döwletiň başyna geçen ilkinji gününden döwlet işgärleri bilen maslahat geçirýär. şol maslahatynda oňa hezreti ebu bekirden (r.a.) miras galan zat diýlip ullakan bir küýze getirilýär. esgerler ullakan humy getirip hezreti omaryň (r.a.) öňünde goýýarlar-da, gyra çekilýärler. maslahatda outran sahabalar ortada duran humy synlap, hersi oturan ýerlerinden pyşyrdaşýarlar. sahabalaryň biri: “geliň, ony döwüp göreliň! belki onuň içi altyndan doludyr” diýse, ýene biri: “ýok, humuň içindäki altyn däl-de, kümüşdir” diýýär. sahabalaryň hersi diýen ýaly humuň içinde nähilidir bir gymmatly zadyň bardygy hakda iňkise gidýärler. olaryň gepine diň salýan hezreti omar (r.a.) hem özýanyndan: “belkem, onuň içinde başga zat bardyr” diýen pikiri öwürýär. hezreti omar (r.a.) nökerleriniň birine: “eý, ýigit! derrew şu küýzäni döw” diýip, buýruk berýär. nöker küýzäniň böwrüne bar güýji bilen urýar. nökeriň urgusyna küýze dyr-pytrak bolýar. hum boş eken. hezreti omar (r.a.) ýerinden turýar-da, küýze bölejiklerini dörüp başlaýar. ol küýze bölejikleriniň arasyndan bary-ýogy dokuz dirhem tapýar. hezreti omar (r.a.) küýzeden çykan pullary eline alyp şeýle diýýär: -eý, ebu bekir! sen hiç kimiň gaýtalap bilmejek durmuşyny ýaşadyň.