Ben küçük bir kardelenim. Hani şu göğe aşık olunca , Cesaretini toplayıp; başını karın altından çıkaranlardan Masum,sessiz ve kimsesiz… Sevmeye sonsuza dek varım ! Geçmez heycanım üstelik hiç Gitmez üstümden bu hayat pembesi Beyazların üstünde o mavi gökyüzü varsa; Her yeni güne uyandığımda bana aşıksan Hala aynı maviliğindeysen O zaman gerek yok büzülüp solmaya Karın altında saklanmaya,üşümeye ağlamaya Sana ulaşamayacağımı senin gökyüzü olduğunu bildiğim halde Sana ulaşmaya can atıyorsam Yaşıyorum ve hala umudum var demektir. Ama ya maviliğini başkalarına götürmüşsen ! Güzel gülüşün ben yanına gelince solmuşsa Ve sen bana ilk günki gibi bakmıyorsan Bu hep gülen gözler seni ilgilendirmiyorsa Daha önemli işlerin ,daha güzel pembeliklerin Daha çok hayat bulduğun pembelerin varsa Hoşçakal … Gerek yok her gün açmaya! Sonuçta sen gökyüzüsün Binlerce kardelen var sana açmakta… YARIN YENİ BİR GÜN VE BEYAZLAR İÇİNDE UMUTLA