Элинден китап душмейан, калбыны китабын созлеринден долдуран, сандыгы китаплардан долы кишилер рухы тайдан оран бай болярлар. Калбыны, йурегини хош созлерден долдуран ынсанларын йузи нурана, овадан горунйар. Эждатларымыз: «Агзына сыганыны иен хайван, агзына геленини диен надан» - диен накылы йоне ере галдырмандырлар. Шуны билгил, овадан, акыллы-башлы гурлейан адамлар сенден артык далдирлер. Олар сана гора коп окаяндырлар ве коп билйандирлер. Оларын янында сенин садалыгын, аз окаянлыгын, олары сана акыллы эдип горкезйандир. Йене бир хакыкат ол-да болса, хазир яшларын аглаба коп болеги компьютер, интернет хызматларындан пейдаланмагы озлерине аматлы билйарлер. Эмма, компьютерин пейдасы хем бардыр, зыяны хем бардыр. Онун зыяны, компьютерден коп пейдалансан гозуни ядадяр. Ягтылык гойберйан гуйчли шохлелери ынсан саглыгына зепер йетирйар. Китабын велин пейдасы гаты кандир. Етмиш яшларындакы гожа, орта яша баран оглуна: -Оглум хо-ол дарагтын шахасындакы наме? – дийип йузленипдир. Оглы дарагтын шахасына унс берип сынлап: «Какамын горуши песелипдир ойдйан» - диен пикири серинден гечирип: -Кака, дарагтын шахасындакы гуш – дийип, жогап берипдир. Гожа йене-де: -Наме дийдин? – дийип, оглунын йузуне чинерилипдир. Оглы: «Горйан велин, какамын гулагы-да агырлашыпдыр ойдйан» - дийип, ойланып: -Кака, дарагтын шахасына гонуп отуран гуш - дийип, жогап берипдир. Эмма, атасы шол совалы учунжи гезек беренде, оглы гатырганып: -Гуш, дийдим гуш! – дийип, сесине аграм берип, гыгырып жогап берипдир. Шонда, гожа: -Оглум! Шу совалы яшлыкда сен бир йуз элли гезек соранында, мен хер гезек махир билен бир йуз элли гезек жогап берипдим. Уч гезекги берен совалым сана агыр гелди – дийип жогап берипдир. Диймек, китабы бир гезек окасан душунмедик задына, телим ёла гайталап-гайталап окасан душунерсин. Шонун учин хем, адама китап ялы дана маслахатчы ёк.