SEN...

Gün deñine ýeten gyzgyn ataş sen,
Sen girip bilermiñ köñül derýama.
Men azaşsam Hydyr kimin sataş sen,
Bu hyýallar alyp gider her ýana.

Ýol ýöreseñ inli-boýly meýdan men,
Many hazynasyn saklar çuñlugym.
Ümsümligiñ şahasynda şeýdañ men,
Dünýä bir gün ynandyrar çynlygyn.

Ýalan saýma, çynlar dörär, ýalandan,
Çyn ahyryn seniñ munda barlygyñ.
Gözýetimde eräp giden salgymdan
çykyp,
unudaly jahan darlygyn.

Kän ýöredik, saýlanaly baýyrdan,
Ýol salaly gaýa gidýän kemerden.
Şer islemen, ykbal ýasap haýyrdan,
Ýagşylygyñ gursagyndan emerdim.

Gyşyb güni ýaz bolmagy başardym
Islegim müşk, meniñ üçin atyr sen.
Senden gudrat, tapdym, ilden ýaşyrdym,
Gursagymda Hudaý bolup otur sen...

Oguljemal Çaryýewa