Җахыл вагтымыз деӊ-душлармыз билен бир хатарда карате гатнардык. Онсоӊ бир гүн дайымларыӊ обасына тоя гитдим. Барсам, ынха түркмениӊ гушаклы гөреши боюнча пәлванларыӊ арасында ярыш гидип дур. Яӊы башлан экен. Ортада бир пәлван айланып йөр. Дайым мениӊ карате гатнаянымы биленсоӊ, мени сынамак үчин я меӊем еӊиҗи боланыма гуванмак үчинми билемок, орта чыкарды. Карате нире түркмениӊ гушаклы гөреши нире. Бирек-бирегиӊ билине гушак даӊып, епей-епей әдимләп гезип йөрис ортада. Толгунянам, еӊилип масгара болмакдан горкянам. Башладык гөреше. Яӊкы пәлван мениӊ гушагымдан тутды-да, чага гөтерен ялы гөтерип эмай билен аркамы ере дегирди. Мен гаршылык гөркезмәге етишмедимем. Муны аӊан ялы яӊкы пәлван: «иним, гөвнүӊ галмасын, гел ене бир гезек тутлушалы!» дийди-де, ене өӊкүси ялы ягырнымы ере дегирди. Ана шонда бизиӊ гушаклы гөрешимизиӊ бейлеки баша-баш сөвешлерден җуда кын хем чылшырымлыдыгына анык гөзүм етди. Гөреши дашындан сынламак хезил, эмма гайрат тапып гөрешмекде вели улы иш бар экен. Япык биналарда ве сөвеш сунгаты боюнча V Азия чемпионатыныӊ Ашгабатда гечйәнине, шол ерде түркмениӊ гушаклы гөреши боюнчада ярышыӊ болҗагына җуда бегенйәрис. Гөреш ярышында орта чыкып бил тутушмасамам, гөрешйәнлере башдан аяк җанкөерлик этмек, несип болса биз билен. Аркаӊыз ере дегмесин түркмен пәлванлары.